Ransomware to jedno z najpoważniejszych zagrożeń w cyberprzestrzeni, powodujące rocznie straty liczone w miliardach dolarów i dotykające zarówno korporacje, jak i użytkowników indywidualnych.

W pierwszej połowie 2025 roku Polska zajęła 1. miejsce na świecie pod względem liczby wykrytych ataków ransomware, odpowiadając za 6% wszystkich globalnych incydentów. Zagrożenie stale ewoluuje, a napastnicy doskonalą techniki infiltracji, szyfrowania oraz wymuszeń. Dobrze zaprojektowana strategia – obejmująca kopie zapasowe, edukację oraz rozwiązania techniczne – może jednak znacząco obniżyć ryzyko i wpływ ataku.

Definicja i natura ransomware

Ransomware (od „ransom” – okup i „software” – oprogramowanie) to rodzaj malware, którego celem jest zablokowanie dostępu do danych lub systemów (najczęściej poprzez szyfrowanie) i wymuszenie okupu w zamian za ich odblokowanie. Zwykle żądana płatność odbywa się w kryptowalutach (np. Bitcoin), a przestępcy obiecują klucz deszyfrujący.

Kluczowa różnica względem innych form złośliwego oprogramowania polega na tym, że ransomware jawnie informuje ofiarę o ataku i żądaniu okupu. Działa to silnie psychologicznie, ale ułatwia też śledzenie incydentów. Nawet zapłata nie gwarantuje odzyskania danych ani pełnej sprawności systemu.

Mechanika działania i sposoby rozprzestrzeniania się ransomware

Infekcja zaczyna się od infiltracji – malware trafia na urządzenie jednym z popularnych wektorów. Poniżej najczęstsze metody ataku:

  • Phishing – wiadomości e-mail z fałszywymi linkami lub załącznikami podszywające się pod banki, dostawców usług czy wewnętrzne komunikaty firmowe;
  • Drive-by download – automatyczne pobranie złośliwego kodu po wejściu na zainfekowaną stronę, często z użyciem exploit kitów;
  • Malvertising – złośliwe reklamy kierujące na strony z ransomware lub exploitami;
  • Eksploatacja usług zdalnych (np. RDP) – przejęcie słabo zabezpieczonych usług i rozprzestrzenianie się wewnątrz sieci;
  • ClickFix – manipulacja użytkownikiem, aby sam uruchomił niebezpieczne polecenia; technika ta wzrosła o 517% w I połowie 2025 r.

Po uzyskaniu dostępu atakujący przygotowują grunt do szyfrowania i szantażu:

  • Rekonesans – mapowanie sieci, identyfikacja kluczowych zasobów i kont uprzywilejowanych;
  • Eskalacja i utrwalenie – uzyskanie wyższych uprawnień oraz zdolności do przetrwania restartów;
  • Eksfiltracja danych – kradzież wrażliwych informacji do późniejszego wycieku (podwójne wymuszenie);
  • Neutralizacja kopii zapasowych – niszczenie shadow copies i ataki na repozytoria backupów.

Szyfrowanie zwykle korzysta z modelu hybrydowego: AES do szyfrowania plików oraz RSA do zaszyfrowania klucza AES kluczem publicznym sprawcy. Klucz prywatny nie znajduje się na urządzeniu ofiary, co uniemożliwia samodzielne odszyfrowanie. Po zakończeniu szyfrowania wyświetlany jest komunikat okupu z instrukcjami i deadline’ami podwyższającymi stawkę.

Rodzaje ransomware

Ransomware występuje w wielu odmianach – różnią się mechaniką, wpływem na system i możliwościami odzyskania danych. Poniżej syntetyczne porównanie:

Typ Mechanizm Skutek Szanse na odzysk
Crypto‑ransomware Szyfruje pliki silną kryptografią Brak dostępu do danych Zależne od kopii zapasowych lub darmowych deszyfratorów
Screen locker Blokuje ekran urządzenia System niedostępny, pliki nienaruszone Wysokie – możliwy reset/przywrócenie
MBR ransomware Modyfikuje główny sektor rozruchowy System nie startuje Utrudnione, często wymaga specjalistycznej pomocy
Doxware / Leakware Szyfrowanie + kradzież danych (podwójne wymuszenie) Ryzyko wycieku i szantażu Techniczne odzyskanie nie usuwa ryzyka publikacji
PIN locker (Android) Zmiana kodu dostępu urządzenia Blokada telefonu Zależne od modelu i wersji systemu
Na serwery WWW Wykorzystanie luk w CMS i usługach Blokada witryn i usług online Zależne od architektury i backupów

Historie ataków i współczesne zagrożenia

Pierwszym znanym przypadkiem był „AIDS/PC Cyborg” z 1989 r., dystrybuowany na dyskietkach i żądający opłat licencyjnych. W latach 90. opisano koncepcję kryptowirusa wykorzystującą asymetrię i odpłatny zwrot klucza symetrycznego – co otworzyło erę nowoczesnych ataków.

W 2017 r. WannaCry wykorzystał exploit EternalBlue, infekując ~230 tys. hostów w 150 krajach. Chwilę później NotPetya sparaliżował sektor publiczny i prywatny na Ukrainie, uderzając przez łańcuch dostaw. W kolejnych latach głośne były ataki WastedLocker (m.in. Garmin, okup ~10 mln USD) oraz działania grup Maze, REvil (Sodinokibi) czy Conti.

W I kwartale 2025 r. liczba ataków ransomware wzrosła o 126% r/r, osiągając historyczne maksimum. Model RaaS (Ransomware‑as‑a‑Service) obniża barierę wejścia, zwiększając skalę i skuteczność kampanii.

Najważniejsze incydenty w skrócie:

Rok Atak Wektor / technika Wpływ
1989 AIDS / PC Cyborg Dystrybucja na dyskietkach Pionierski model wymuszenia
2017 WannaCry EternalBlue (SMB, Windows) Setki tysięcy hostów, globalny zasięg
2017 NotPetya Łańcuch dostaw (aktualizacje oprogramowania) Paraliż infrastruktury, duże straty
2020 WastedLocker Celowane kampanie Wysokie okupy (np. ~10 mln USD)

Metody odzyskiwania zaszyfrowanych danych

Skuteczność zależy od wariantu ransomware, szybkości reakcji i dostępności narzędzi. Kluczowe są właściwe pierwsze kroki po wykryciu ataku:

  1. Odizoluj zainfekowane systemy (sieć, Wi‑Fi, udziały) i wstrzymaj propagację.
  2. Zabezpiecz dowody (logi, pamięć RAM, artefakty) do analizy forensycznej.
  3. Zidentyfikuj wariant ransomware (np. na podstawie rozszerzeń plików i noty okupu).
  4. Usuń malware (skan w trybie awaryjnym lub z nośnika rozruchowego) i dopiero wtedy przywracaj dane.
  5. Waliduj przywrócone środowisko (testy, monitoring, aktualizacje) przed pełnym uruchomieniem.

Najważniejsze opcje odzysku i ich charakterystyka:

Metoda Wymagania Zalety Ograniczenia
Przywracanie z kopii zapasowych (zasada 3‑2‑1 / 3‑2‑1‑1‑0) Regularne, offline/niemienne kopie; testy odtwarzania Najpewniejsza i najszybsza droga do odzysku Wymaga dojrzałej strategii backupowej
Darmowe deszyfratory (np. No More Ransom) Identyfikacja wariantu (np. ID Ransomware) Brak kosztów, szeroka baza narzędzi Niedostępne dla wszystkich rodzin; różna skuteczność
Poprzednie wersje plików (Windows VSS) Włączona usługa Volume Shadow Copy Service Szybkie przywrócenie wybranych plików Wiele wariantów usuwa shadow copies
Profesjonalne usługi odzyskiwania Budżet, dostęp do ekspertów i narzędzi forensycznych Analiza błędów implementacyjnych, szansa na odzysk Kosztowne, bez gwarancji sukcesu

W systemach Windows wiele rodzin usuwa migawki poleceniem:

vssadmin delete shadows /all /quiet

Nie przywracaj środowiska przed całkowitym usunięciem malware – minimalizuje to ryzyko reinfekcji i utraty kolejnych danych.

Strategie zapobiegania i ochrony

Skuteczna obrona łączy technologię, procesy i edukację. Kluczowe praktyki obejmują:

  • Backup 3‑2‑1‑1‑0 – trzy kopie, dwa różne nośniki, jedna kopia off‑site, jedna kopia niemienna, zero błędów w testach odtwarzania;
  • Aktualizacje i łatki – szybkie łatanie systemów i aplikacji, szczególnie usług wystawionych do Internetu;
  • EDR/antywirus nowej generacji – wykrywanie zachowań typowych dla szyfrowania i automatyczny Ransomware Rollback;
  • Firewall, IDS/IPS – blokowanie podejrzanego ruchu, reguły minimalizujące ekspozycję usług (np. RDP);
  • Segmentacja sieci i mikrosegmentacja – ograniczenie lateral movement po przejęciu jednej stacji;
  • Model Zero Trust – ciągła weryfikacja tożsamości i kontekstu dostępu, brak domyślnego zaufania;
  • Edukacja i testy phishingowe – regularne szkolenia użytkowników i symulacje ataków;
  • MFA i zasada najmniejszych uprawnień – silne uwierzytelnianie i ograniczanie praw do niezbędnego minimum;
  • SOC/monitoring 24/7 – wykrywanie anomalii w czasie rzeczywistym i szybkie reagowanie na incydenty.

Decyzja – płacić czy nie płacić okupu

Większość ekspertów i organy ścigania (np. FBI) odradzają płacenie okupu – brak gwarancji odzyskania danych, a okup finansuje kolejne ataki. Najważniejsze argumenty przeciw:

  • brak gwarancji – po zapłacie dane nadal mogą nie zostać odszyfrowane, a wyciek może nastąpić mimo wszystko;
  • efekt zachęty – finansowanie grup przestępczych zwiększa skalę i częstotliwość ataków;
  • ryzyko prawne – możliwe naruszenie sankcji i przepisów lokalnych;
  • ponowne ataki – wiele ofiar po zapłacie staje się celem kolejnych wymuszeń.

Gdy brak kopii zapasowych i stawką jest ciągłość biznesu, niektóre organizacje rozważają negocjacje. Coraz popularniejsza jest jednak polityka zero ustępstw, wsparta zdolnością szybkiego odtworzenia z backupów.

Wnioski i rekomendacje

Ransomware to dynamiczne, kosztowne i rosnące zagrożenie – szczególnie w Polsce, która znalazła się na szczycie globalnych statystyk. Odporność organizacji zależy od dojrzałych kopii zapasowych, dyscypliny aktualizacji, właściwych kontroli technicznych i świadomych użytkowników.

Kluczowe rekomendacje dla organizacji:

  • Backup 3‑2‑1‑1‑0 – wdrażaj i testuj regularnie przywracanie; kopie offline i niemienne minimalizują ryzyko,
  • Higiena łatkowania – utrzymuj systemy i aplikacje w pełni zaktualizowane,
  • Warstwowe bezpieczeństwo – stosuj firewalle, IDS/IPS, EDR i segmentację sieci,
  • Szkolenia i procedury – regularnie edukuj pracowników i testuj świadomość phishingową,
  • Plan reagowania – opracuj i przetestuj playbook incydentowy (izolacja, dokumentacja, komunikacja).

Rekomendacje dla użytkowników indywidualnych:

  • regularne kopie zapasowe – na nośnikach zewnętrznych przechowywanych poza głównym systemem,
  • aktualizacje systemu i aplikacji – szybkie instalowanie poprawek bezpieczeństwa,
  • renomowany antywirus/EDR – ochrona w czasie rzeczywistym i skanowanie zagrożeń,
  • ostrożność – nie otwieraj podejrzanych załączników ani linków z nieznanych źródeł.

Najbezpieczniejszą ścieżką odzyskania jest przywracanie z kopii zapasowych. Gdy to niemożliwe, warto sprawdzić darmowe deszyfratory oraz rozważyć profesjonalne usługi odzyskiwania. Płacenie okupu powinno być ostatecznością – nie gwarantuje sukcesu i finansuje przestępców.